Een warmtenet is een al langer bestaande en toch opkomende methode om een hele wijk duurzaam te verwarmen zonder gebruik van aardgas. Het staat ook bekend als stadsverwarming of blokverwarming. Het komt erop neer dat een grote centrale warmtebron zorgt voor verwarming en warm tapwater voor een groot aantal woningen in een wijk of een stadsdeel.
Via buizen in de grond wordt warm (40 graden) tot zeer warm water (90 graden) naar de woningen in de wijk gebracht. Een warmtewisselaar in de woning zorgt er vervolgens voor dat je die warmte kunt gebruiken om te douchen en de woning te verwarmen.
Er zijn verschillende duurzame energiebronnen die kunnen worden ingezet in een warmtenet:
- restwarmte van de industrie;
- afvalverbrandingsinstallaties;
- biomassa;
- aardwarmte (geothermie);
- bodemwarmte (i.c.m. warmtepompen).
Er zijn hoge verwachtingen over de uitrol van stadsverwarming. In 2050 zou de helft van de wijken in Nederland op deze wijze van warmte kunnen worden voorzien. Met name in wijken waar veel woningen dicht op elkaar staan (hoogbouw) is een warmtenet rendabel.
De vraag is uiteraard, als je de optie hebt om je woning aan te laten sluiten op een warmtenet, of het dan een vrijwillige keuze is, of dat je door de omstandigheden gedwongen wordt om aangesloten te worden op een warmtenet.
De Nederlandse overheid heeft besloten dat alle Nederlandse woningen uiterlijk in 2050 aardgasvrij moeten zijn. Uiterlijk in 2021 moeten gemeentes een plan hebben om te bepalen hoe en wanneer de wijken in de gemeente van het gas af gaan. Dit kan uiteraard met warmtepompen, maar bijvoorbeeld ook met de uitrol en aansluiting van een stadswarmte in de regio.
Met warmtepompen alleen redden we het niet in Nederland. Het is waarschijnlijk onmogelijk om genoeg duurzame stroom op te wekken om alle huizen elektrisch te verwarmen met warmtepompen. Bovendien zijn niet alle woningen zo goed te isoleren (en ventileren) dat ze geschikt zijn voor een volledige warmtepomp. Daarom zijn er alternatieven nodig voor de omschakeling naar wonen zonder aardgas. Stadsverwarming is één van de mogelijkheden.
Het uitrollen van warmtenetten is mede hierdoor al aan de gang aangezien het om een meerjaren operatie gaat. Gemeenten proberen dit af te stemmen op geplande onderhoudswerkzaamheden, bijvoorbeeld als de straat open moet om de riolering te vervangen of wanneer de gasleidingen in de wijk aan vervanging toe zijn.
Eigenaren van bestaande koopwoningen zijn dan niet verplicht om zich aan te sluiten op stadswarmte. Ze zijn vrij om te kiezen voor een alternatieve warmtebron zoals een warmtepomp of een pelletkachel of waterstofketel. Indien een bewoner besluit om zelf een andere warmtebron te nemen of om de bestaande warmtebron te behouden (cv-ketel), dan worden er geen warmteleidingen tot aan de voordeur ingegraven.
Warmteleidingen die niet worden gebruikt (niet onder druk staan) verouderen namelijk snel. Als er een hoofdleiding van het warmtenet in de straat loopt dan is het op een later moment nog altijd mogelijk om een woning hierop aan te sluiten. De straat ter hoogte van de woning zal hier gedeeltelijk open moeten worden gegraven.
Onderstaande tabel laat zien welke warmtenetten op dit moment operationeel zijn.